Strategie handlowe: spekulacja, hedging i spreading na rynku futures

Inwestorzy mogą się angażować w rynek kontraktów futures na dwa sposoby: zajmując pozycję długą lub krótką na danym kontrakcie. Ta elastyczność sprawia, że kontrakty futures mogą się stać strategicznymi aktywami w portfolio inwestora.

Inwestorzy mogą wykorzystywać kontrakty futures w sposób strategiczny do realizacji różnych celów. Trzy strategiczne metody stosowane na rynku kontraktów futures to spekulacja, hedging i spreading.

Spekulowanie na ruchach cen

Spekulacja polega na przewidywaniu przyszłych zmian cen i zajmowaniu odpowiednich pozycji. Kiedy inwestor spekuluje na kontraktach futures, chce zarobić przez zajmowanie pozycji długich lub krótkich na podstawie swoich oczekiwań rynkowych.

Jeśli spekulant uważa, że cena określonego aktywa wzrośnie, może zająć pozycję długą, czyli kupić kontrakt futures z zamiarem sprzedania go po wyższej cenie. I odwrotnie: jeśli uważa, że cena spadnie, może zająć pozycję krótką, czyli sprzedać kontrakt futures z zamiarem odkupienia go po niższej cenie.

W obu scenariuszach celem jest poprawne przewidzenie ruchów rynkowych i potencjalne osiągnięcie zysków z wahań cen. 

Jednak zysk nie jest jedynym powodem, dla którego inwestorzy handlują kontraktami futures – kontrakty te mogą też służyć im jako zabezpieczenie (ang. hedging), czyli sposób ochrony inwestycji przez zmniejszenie ryzyka.

Spójrzmy na przykładowego inwestora posiadającego ethery. Jeśli wierzy on w jego długoterminową wartość, ale obawia się krótkoterminowych spadków cen, może zdecydować się na hedging. W tym celu może zająć pozycję krótką na kontraktach futures nano na ether, czyli sprzedać kontrakt po bieżącej cenie, licząc na odkupienie go po niższej cenie, jeśli notowania etheru spadną.

Inwestor ma 1 ether w cenie 4 000 USD. Zabezpiecza swoją inwestycję, otwierając pozycję krótką na 20 kontraktach futures nano na ether. Każdy kontrakt futures nano na ether reprezentuje 1/10 etheru. Zatem wartość nominalna kontraktów wynosi 20×400=8000 USD. 

W przypadku tych kontraktów obowiązuje początkowy depozyt zabezpieczający na poziomie 30%, co oznacza, że w celu otwarcia pozycji inwestor musi wpłacić 2400 USD (30% z 8000 USD), aby kontrolować 20 kontraktów.

Następnie cena ETH spada do 2000 USD, a więc wartość każdego kontraktu futures nano na ether spada do 200 USD. To oznacza, że wartość 20 kontraktów wynosi teraz 20×200=4000 USD. Aby zamknąć swoją pozycję, inwestor odkupuje je po tej cenie.

Ponieważ początkowa wartość kontraktów w chwili ich sprzedania przez inwestora wynosiła 8000 USD, a teraz wynosi 4000 USD, inwestor osiąga na swojej pozycji krótkiej zysk w wysokości 4000 USD. 

Ten zysk może zrekompensować utratę wartości przez rzeczywiste ethery posiadane przez inwestora. Wykorzystując kontrakty futures nano na ether jako zabezpieczenie, inwestor ogranicza wpływ spadku cen na łączną wartość swojego portfolio, co przekłada się na skuteczniejsze zarządzanie ryzykiem.

Spreading to strategia handlu kontraktami futures, w której inwestor stara się zarobić na różnicy cen między dwiema powiązanymi pozycjami, zamiast zgadywać, czy ceny na rynku wzrosną czy spadną. Oznacza to, że zamiast obstawiać ogólny kierunek rynku, inwestor skupia się na tym, jak notowania dwóch kontraktów poruszają się względem siebie. W tym celu używa się dwóch różnych rodzajów spreadu. 

Spread międzyrynkowy

Spread międzyrynkowy polega na otwarciu pozycji na dwóch różnych, ale powiązanych ze sobą aktywach. Celem jest zarobienie na różnicy cen między tymi dwoma aktywami zamiast obstawiania wyłącznie kierunku ruchu ceny jednego z nich. 

Jeśli na przykład inwestor uważa, że cena kontraktów terminowych na bitcoina wzrośnie, może zająć na nich pozycję długą. Aby rozłożyć i zmniejszyć ryzyko, może jednocześnie zająć pozycję krótką na kontraktach futures na złoto, spodziewając się spadku jego ceny.

Jeśli cena bitcoina wzrośnie, a cena złota spadnie, inwestor osiągnie zysk. Ponieważ został zastosowany spread, nawet jeśli cena złota również wzrośnie lub pozostanie stabilna, inwestor nadal zyska na pierwszym elemencie spreadu lub zminimalizuje poniesione straty. 

Spread kalendarzowy

Spread kalendarzowy, nazywany również „spreadem wewnątrzrynkowym”, to bardziej zaawansowana strategia handlowa. W przypadku spreadu kalendarzowego inwestor jednocześnie otwiera na tym samym aktywie jedną pozycję krótką i jedną pozycję długą, ale z różnymi terminami wygaśnięcia. W tym przypadku celem jest zarobienie na różnicy cen między tymi dwoma kontraktami w czasie. 

Jeśli na przykład inwestor chciałby zastosować spread kalendarzowy, może otworzyć pozycję krótką na kontrakcie futures na bitcoina na marzec 2025 r. i jednocześnie otworzyć pozycję długą na kontrakcie na bitcoina na kwiecień 2025 r. 

Ze względu na zmienność panującą na rynku cena nie pozostanie idealnie stabilna. Jeśli jednak będzie stosunkowo stabilna, inwestor może osiągnąć zysk nawet w przypadku poniesienia straty na jednym z elementów spreadu. 

Strategie spreadowe, takie jak spread kalendarzowy lub międzyrynkowy, mogą ograniczyć wpływ ogólnych trendów rynkowych dzięki koncentracji na względnych ruchach cen. Utrzymując pozycje na różnych kontraktach lub aktywach, inwestor zabezpiecza jeden kontrakt względem drugiego, co może obniżyć ryzyko związane z nagłymi wahaniami rynkowymi. Zamiast skupiać się na ogólnym kierunku, w którym podąża rynek, inwestor dąży do zarobienia na różnicy cen, jaka występuje między powiązanymi aktywami lub terminami wygaśnięcia kontraktów.

Najważniejsze terminy

Hedging

Ochrona inwestycji przez ograniczenie ryzyka przy użyciu kompensującej pozycji długiej lub krótkiej otwartej na kontrakcie futures. 

Spreading

• Spread kalendarzowy lub wewnątrzrynkowy: jednoczesne otwarcie pozycji na dwóch kontraktach futures na to samo aktywo, ale z różnymi datami wygaśnięcia, w celu zarobienia na różnicy cen między datami wygaśnięcia tych dwóch kontraktów. 

• Spread międzyrynkowy: otwarcie pozycji na dwóch różnych, ale powiązanych ze sobą aktywach w celu zarobienia na różnicy cen między nimi zamiast obstawiania wyłącznie kierunku ruchu ceny jednego z nich.

Na rynku kontraktów futures inwestorzy mogą stosować różne strategie w zależności od swoich celów. Każdą z nich można wykorzystać w celu potencjalnego zwiększenia zysku lub zarządzania ryzykiem. 

Kontrakty futures rzadko są używane samodzielnie: częściej stanowią element szerszej strategii inwestycyjnej, która ma na celu potencjalne zwiększenie zysków i ochronę kondycji całego portfolio inwestora.