Monolithische versus modulaire benadering van blockchain-schaalbaarheid: hoe verschillen ze?

• Monolithische blockchains consolideren al hun functies in één enkele laag. Modulaire blockchains splitsen het systeem echter in kleinere, gespecialiseerde onderdelen.

• Monolithische blockchains, zoals Bitcoin, hebben te maken met beperkingen in veelzijdigheid en schaalbaarheid, wat leidt tot de ontwikkeling van modulaire blockchains.

• Modulaire blockchains hebben tot doel een systeem te creëren dat gespecialiseerd is in verschillende functies, waarbij wordt gestreefd naar soevereiniteit en schaalbaarheid.

Monolithische blockchains, die de eerste soort blockchainsystemen waren, hebben al hun basisfuncties in één enkele laag van de blockchain ondergebracht. Deze functies zijn bijv. de uitvoering van transacties, consensusmechanismen en gegevensbeschikbaarheid. Bitcoin is een goed voorbeeld van een monolithische blockchain.

In een monolithische blockchain worden alle transactiegegevens op de blockchain zelf opgeslagen, waardoor de transactiegeschiedenis toegankelijk is voor elk knooppunt in het netwerk. Dit zorgt ervoor dat de gegevens altijd beschikbaar en correct zijn. De uitvoering van transacties omvat verwerking en verificatie, waarbij transacties on-chain worden gevalideerd. Bitcoin maakt bijvoorbeeld gebruik van een Proof of Work (PoW)-consensusmethode, waarbij miners met elkaar concurreren om een uitdagende wiskundige puzzel op te lossen.

Het ontwerp van monolithische blockchains heeft echter problemen, vooral met hoe flexibel en hoe groot ze kunnen worden. Deze uitdagingen hebben geleid tot de ontwikkeling van een nieuwe generatie blockchainsystemen: modulaire blockchains.

Modulaire blockchains zijn een antwoord op de beperkingen van monolithische blockchains. Ze verdelen een systeem in kleinere onderdelen die kunnen worden uitgewisseld of vervangen, waardoor de blockchain zich kan specialiseren in een aantal functies in plaats van alles te proberen. Dit resulteert in een systeem dat meer schaalbaar en aanpasbaar wil zijn.

De functies waarin modulaire blockchains zich kunnen specialiseren, zijn onder meer het uitvoeren van transacties, geschillenbeslechting en overbrugging (optioneel), ordertransacties en het waarborgen van de beschikbaarheid van gegevens. Rollups zijn bijvoorbeeld een soort modulaire blockchain die gespecialiseerd zijn in uitvoering, waarbij werk wordt overgeheveld naar andere gespecialiseerde modulaire blockchains.

Het belangrijkste verschil tussen monolithische en modulaire blockchains ligt in hun benadering van schaalbaarheid en veelzijdigheid. Monolithische blockchains, hoewel volledig functioneel, hebben vanwege hun ontwerp te maken met beperkingen in schaalbaarheid. Ze gebruiken een enkele database om alle transacties op hun netwerk op te slaan, wat tot problemen kan leiden naarmate het netwerk groeit.

Aan de andere kant proberen modulaire blockchains deze beperkingen te overwinnen door het systeem op te delen in kleinere, gespecialiseerde delen. Dit zorgt voor schaalbaarheid en maatwerk, omdat elk onderdeel kan worden geoptimaliseerd voor zijn specifieke functie. Deze aanpak zorgt ook voor veelzijdigheid, omdat verschillende onderdelen onafhankelijk van elkaar kunnen worden vervangen of bijgewerkt.

De ontwikkeling van modulaire blockchains betekent een stap voorwaarts in de Quest voor de schaalbaarheid van blockchain . Door het systeem op te delen in kleinere, gespecialiseerde delen, streven modulaire blockchains naar schaalbaarheid en veelzijdigheid.

Het is echter belangrijk op te merken dat zowel monolithische als modulaire blockchains hun sterke en zwakke punten hebben, en dat de keuze tussen de twee afhangt van de specifieke behoeften en doelen van de gebruiker of organisatie. Naarmate de blockchain-industrie zich blijft ontwikkelen, kunnen we verdere innovaties verwachten in zowel monolithische als modulaire blockchain-systemen.