Wat is een fork?

Cryptovaluta zoals Bitcoin en Ethereum worden aangedreven door gedecentraliseerde, open software waaraan iedereen kan bijdragen, de zogenaamde blockchain. Ze worden blockchains genoemd omdat ze letterlijk uit blokken gegevens bestaan - denk maar aan een hele lange trein - die helemaal teruggevoerd kan worden tot de allereerste transactie op het netwerk. En omdat ze open source zijn, vertrouwen ze op hun gemeenschappen om hun onderliggende code te onderhouden en te ontwikkelen.

Een fork vindt plaats wanneer een community een wijziging aanbrengt in het protocol, de basisregels, van de blockchain. Wanneer dit gebeurt, splitst de keten zich, waardoor een tweede blockchain ontstaat die zijn hele geschiedenis deelt met het origineel, maar een nieuwe richting inslaat.

De meeste digitale valuta's hebben onafhankelijke ontwikkelingsteams die verantwoordelijk zijn voor veranderingen en verbeteringen aan het netwerk, net zoals veranderingen aan internetprotocollen ervoor zorgen dat webbrowsing na verloop van tijd beter wordt. Dus, soms gebeurt een fork om een cryptovaluta veiliger te maken of andere functies toe te voegen. 

Maar het is ook mogelijk voor de ontwikkelaars van een nieuwe cryptovaluta om een fork te gebruiken om hele nieuwe munten en ecosystemen te creëren.

• Soft fork: zie een soft fork als een software-upgrade voor de blockchain. Zolang het door alle gebruikers wordt overgenomen, wordt het de nieuwe set standaarden van een valuta. Soft forks zijn gebruikt om nieuwe mogelijkheden of functies, meestal op programmeerniveau, naar zowel Bitcoin als Ethereum te brengen. Omdat het eindresultaat één enkele blockchain is, zijn de wijzigingen achterwaarts compatibel met de blocks van vóór de fork. 

• Hard fork: een hard fork vindt plaats als de code zoveel verandert dat de nieuwe versie niet meer te gebruiken is met eerdere blocks. In dit scenario splitst de blockchain zich in tweeën: de originele blockchain en de nieuwe versie die de nieuwe set regels volgt. Dit creëert een geheel nieuwe cryptovaluta en is de bron van veel bekende munten. Cryptovaluta's zoals Bitcoin Cash en Bitcoin Gold zijn via hard fork uit de originele Bitcoin-blockchain voortgekomen. 

Zoals alle software upgrades nodig heeft, worden blockchains om verschillende redenen bijgewerkt:

• Om functionaliteit toe te voegen

• Om veiligheidsrisico's aan te pakken

• Om een meningsverschil binnen de gemeenschap over de richting van de cryptovaluta op te lossen

• De Ethereum-blockchain is ontworpen om 'smart contracts' uit te voeren, dit zijn stukken code die automatisch een reeks vooraf bepaalde acties uitvoeren wanneer aan bepaalde criteria wordt voldaan. Smart contract-toepassingen omvatten alles van games tot logistieke tools en DeFi-dapps. 

• Als het platform waarop al deze toepassingen worden uitgevoerd, kunt u de Ethereum-blockchain vergelijken met het besturingssysteem van een computer. In die analogie zijn de verschillende Ethereum forks – Ethereum, Ethereum Classic, Ethereum 2.0 – als nieuwere versies van een besturingssysteem die functies of efficiëntie toevoegen die eerdere versies misschien misten. 

• Een oudere fork kan blijven bestaan als een stabiel, beproefd platform, terwijl een nieuwere fork ontwikkelaars geheel nieuwe manieren kan bieden om ermee te werken. (Oudere en nieuwere versies kunnen uiteindelijk weer samenkomen of verder uit elkaar blijven evolueren.)  

• Zie een soft fork als een "software-upgrade" (zoals wanneer uw telefoon u vraagt om te updaten naar het nieuwste besturingssysteem) en een hard fork als een compleet nieuw besturingssysteem (zoals Linux en Mac OS evoluties zijn van het halve eeuw oude UNIX-platform).